Extra alert in broedseizoen
Ik ben nu achttien jaar boswachter, waarvan een kleine vier jaar bij GLK. Boswachter zijn is een roeping. Je bent er 24/7 mee bezig. Het is hard werken, maar geeft zoveel voldoening. Als ik dan een keer in de schemer op een bankje middenin De Haere zit, één van ‘mijn’ gebieden, en ik hoor de nachtzwaluw… dat is gewoon magisch. Dan weet je waar je het voor doet.
De Haere is een uitgestrekt stuifzandgebied op de Veluwe, ten zuidwesten van ’t Harde. Het is in de lente een ware kraamkamer van bijzondere vogels. Trekvogels als de nachtzwaluw, veldleeuwerik en de roodborsttapuit strijken na een lange tocht uit zuidelijke streken neer tussen het groen aan de randen van het actieve stuifzand.
Kuiltje in het zand
De overgangszones van zand naar heide en van heide naar bos op de Haere zijn ideaal voor deze zogeheten grondbroeders, vogels die ‘laag’ hun nest maken. Zo maakt de nachtzwaluw, bekend van zijn kenmerkende roep na zonsondergang (een soort ratelend geluid) en geruisloze vliegbewegingen, een kuiltje onder struikheide of boom. De vogels hebben een uitstekende schutkleur en houden zich overdag heel stil. Pas als de schemer valt, komen ze in actie en vangen al vliegend insecten. Dat is echt een prachtig gezicht. Per broedseizoen, dat van mei tot augustus loopt, heeft de nachtzwaluw twee nestjes met een of twee eieren.
Beschermen
De Haere is bijzonder mooi, maar ook kwetsbaar. Het is aangewezen als een gebied waar alleen beperkte en rustige recreatie mogelijk is, zodat de natuur niet verder achteruitgaat.
Daarom hebben we recent de ruiter- en wandelroutes uit de kwetsbare overgangszones gehaald, pakken we foutparkeren aan en moeten honden overal aangelijnd zijn. Het losloopgebied op het stuifzand is opgeheven omdat veel baasjes hun trouwe viervoeter ook los lieten lopen in het naastgelegen struikgewas waar veel vogels nestelen. Alleen al de geur van een hond kan de vogel doen opvliegen van het nest. De eieren worden koud en komen niet meer uit. Of de jonge kuikens worden in de steek gelaten met alle gevolgen van dien…
Extra aandacht in het broedseizoen
Het is mijn taak als boswachter om deze kwetsbare dieren te beschermen. En daar zet ik me ook echt met plezier voor in, iedere dag weer. Ik schuif onder meer aan bij overleggen met de provincie, gemeentes en collega’s. Ga met een collega het gebied in om te kijken naar kwetsbare plekken en wat we daar kunnen veranderen om dieren en planten te beschermen. Ook denk ik mee over communicatie voor bezoekers. Dat varieert van het samen maken van een nieuw informatiepaneel tot het beantwoorden van individuele vragen.
Je bent als boswachter voortdurend bezig om de balans tussen recreatie en kwetsbare natuur te bewaken. Dat is een uitdaging, zeker in een klein land als Nederland. Niet iedereen begrijpt de maatregelen en houdt zich eraan. Dan moet je soms streng optreden als boa. Dat zijn niet de leukste dingen van het vak, maar wel nodig.
Passie voor de natuur
Communicatie is belangrijk. Ik deel mijn kennis en passie over de natuur graag. Als mensen weten hoe de nachtzwaluw leeft, dan begrijpen ze beter waarom we deze maatregelen hebben genomen.
Die passie voor de natuur zie ik ook bij mijn collega’s en de vrijwilligers. Iedereen werkt hard en heeft er zin in. Je staat ergens voor. Het mooie van een relatief kleine organisatie als GLK is dat de lijnen kort zijn. Je krijgt veel ruimte om mee te denken en mag veel zelf doen.
Samen met mijn collega’s probeer ik de natuur te beschermen en tegelijkertijd mensen te enthousiasmeren voor de natuur om ons heen. We moeten er met z’n allen wat moois van maken én het mooi zien te houden.
