Natuurkwaliteit opkrikken

Bij GLK ben ik senior beleidsmedewerker landschap. De afgelopen drie jaar heb ik heel veel tijd besteed aan het opstellen van het programma ‘Kwaliteitsimpuls Bestaande Natuur’. Een programma dat een serie plannen bevat om de komende jaren de natuurkwaliteit in 45 van onze 160 terreinen te verbeteren. Het opstellen van dit programma had heel wat voeten in aarde, maar ik ben erg blij dat we nu een samenhangende aanpak en structuur hebben om ook écht die kwaliteit een flinke impuls te geven.

Adviseur en aanspreekpunt

Het is soms moeilijk uitleggen wat ik doe, omdat ik als beleidsmedewerker grotendeels achter de schermen bezig ben en met veel verschillende dossiers tegelijkertijd. Samen met mijn collega’s van het team Landschap adviseer en ondersteun ik de beheerders van al onze terreinen. Zodat zij het beheer van al die heides, bossen, vennen, uiterwaarden, parken enzovoort zo goed mogelijk kunnen uitvoeren en we er samen voor kunnen zorgen dat de kwaliteit van de terreinen zo optimaal mogelijk is. Daarnaast ben ik aanspreekpunt voor partijen waarmee we samenwerken, zoals provincie, waterschappen, andere groene organisaties en allerlei belangengroepen. Ook houd ik in de gaten wat er speelt op het gebied van wet- en regelgeving en subsidieprogramma’s.

Kwaliteit op één

In de meerjarenvisie van GLK is ‘kwaliteit’ een van de kernwoorden. De urgentie om de kwaliteit van onze gebieden te verbeteren, voel ik zelf ook maar al te goed. De natuurkwaliteit holt door allerlei omgevingsfactoren nu steeds verder achteruit. Terwijl we zo graag vóóruit willen, om de gebieden in goede staat door te kunnen geven aan volgende generaties. Er moet écht iets gebeuren om onze natuurgebieden en landgoederen vitaal te houden.

Samen met mijn collega Ab van Dijk ben ik in 2018 gestart met het in kaart brengen van welke GLK-terreinen een kwaliteitsimpuls zouden moeten krijgen en op welke manier. Denk aan het verbeteren van de waterhuishouding, het tegengaan van bodemverzuring of het verbinden van natuurgebieden. Uiteraard hebben we dit samen met de terreinbeheerders bekeken, omdat zij de gebieden het beste kennen.
We hebben daarnaast gekeken hoe dit alles past binnen de beleidskaders van de provincie, en of er eventueel subsidieregelingen beschikbaar waren. Met onze plannen zijn we met de provincie om tafel gegaan om te kijken waar onze ideeën raakten aan hun doelstellingen. Het is mooi als je die op elkaar kunt laten aansluiten en zo een win-winsituatie kunt creëren.

Sparren en bijsturen

Het sparren met een brede groep provincie-ambtenaren was de afgelopen drie jaar heel belangrijk om tot een goed samenhangend programma te komen. Dat vond ik heel nuttig, want zo konden we steeds iets bijsturen en kregen we soms ook mooie extra suggesties. Natuurlijk kostte het best wat moeite om tot dit brede programma te komen. Als beleidsmedewerker moet je redelijk goed zijn in relatiebeheer. Uitvinden wat iedereen precies wil en goed tussen de regels door luisteren. En soms krijg je tegenstrijdige informatie of begrijp je elkaar niet goed, waardoor je wel eens een stap terug moet in het proces.
Maar ik ben optimistisch van aard. Als het even tegenzit, denk ik: we moeten gewoon nogmaals goed uitleggen wat ons doel is. Ik zie vooral de kansen van het programma en dat geeft mij veel positieve energie. Die weet ik dan ook weer over te brengen op de gesprekspartners.

Aan de slag

Na drie jaar voorbereiding hebben we onlangs de officiële subsidieaanvraag ingediend. Omdat we alles steeds zo goed hebben afgestemd met de provincie, vertrouw ik erop dat het programma wordt goedgekeurd. GLK financiert altijd een groot deel van haar projecten met eigen geld (zo’n 75%), bijvoorbeeld via schenkingen en donateursbijdragen. Maar met deze subsidieregeling hebben we nu de kans om de komende 5 jaar heel veel projecten tegelijkertijd te doen en kunnen we urgente problemen direct aanpakken. In sommige terreinen kunnen we meteen aan de slag, bijvoorbeeld op landgoed Schouwenburg en ’t Sol. En we zijn zelfs al gestart met de kwaliteitsimpuls natuurakkers.
Daarnaast krijgen ook terreinen prioriteit waar juist nog veel onderzoek nodig is, bijvoorbeeld de Regulieren, Tongerense Veen en Borkense Baan.

Trots op ‘mijn terreinen’

Wat ik zo leuk vind aan mijn werk, is dat het zelfs bij abstracte beleidsdossiers toch heel duidelijk is waarvoor je aan het werk bent, namelijk die meer dan 160 verschillende gebieden. Die voelen toch een beetje als ‘mijn terreinen’ en dat maakt het dan weer concreet. Ik ben nu al trots op ons programma, en dat zal alleen maar meer worden als de komende jaren in al die terreinen het werk in uitvoering gaat. Om dat dan te volgen en te weten dat je aan de basis hebt gestaan van die hoognodige kwaliteitsimpuls, daar word ik heel blij van.