De Ehze
Ontdek De Ehze
De Ehze is een boomrijke oase in het relatief open agrarische landschap van het Berkeldal. Er staan forse loofbomen en rond het huis ligt een brede gracht. Er zijn veel mooie doorkijkjes naar het omliggende landschap.
Waarom is dit natuurgebied bijzonder?
Huis De Ehze is een oude buitenplaats met een parkbos met verrassende doorkijkjes naar het agrarische landschap eromheen. Bij de waterpartijen wordt de ijsvogel veel gezien. De holen en spleten in de oude bomen zijn schuilplekken voor de rosse vleermuis, die hier veel voorkomt.
Natuur
Bomen en dieren
In het parkbos staan verschillende soorten oude loofbomen. Er leven veel vogels en vleermuizen.
Er staan eiken, beuken, linden, hazelaars en platanen in het parkbos. Op de leemhoudende beekdalbodem onder de bomen groeit een kruidlaag met klimop, grootbloemige muur en framboos.
Vogels en vleermuizen
In de oude bomen komen vogels als bosuil, specht en wielewaal voor. Bij de waterpartijen wordt de ijsvogel veel gezien. De holen en spleten in de oude bomen zijn schuilplekken voor de hier talrijk voorkomende rosse vleermuis.
Locatie & voorzieningen
Locatie
Hogenkampsweg 2
7218 BT Almen
Regio Achterhoek – Gemeente Lochem
Verworven 1968 – Oppervlakte 16 ha
Voorzieningen
-
Wandelen
-
Fietsen
-
Monumentaal gebouw
Geschiedenis
De Ehze werd rond 1300 gesticht door een tak van de familie Van Heeckeren. Het huidige huis is van 1918. Er is op deze plek veel herbouwd.
Een van de eerdere huizen op deze plek werd gebouwd in 1610. Dit moet een mooi huis geweest zijn, ‘meer gelijkend op een vorstelijke dan op een edelmanswoning’. In 1647 kwam er een volgend huis, dat in 1730 grondig werd verbouwd. Na 1812 raakte het huis in verval. Het werd in het midden van de 19e eeuw gerenoveerd.
Van dit gerenoveerde huis resten sinds 1918 alleen de kelders. In dat jaar werd het huidige huis gebouwd.
Herbergier
Het oorspronkelijke landgoed was groter dan het huidige huis met het parkbos. Het viel in 1921 in twee gedeelten uiteen. Huis en parkbos kwamen in dat jaar in handen van de familie Vellinga. Een nazaat van de familie schonk het in 1986 aan Geldersch Landschap & Kasteelen. Nu is hier de ‘Herbergier’ gevestigd, een kleinschalige woonvorm voor mensen met een vorm van dementie.