De Haere
Ontdek De Haere
Een uitgestrekt stuifzandgebied op de Veluwe, ten zuidwesten van ’t Harde. Rond het actieve stuifzand liggen dennenbossen en heide met jeneverbes.
Waarom is dit natuurgebied belangrijk?
Stuifzandlandschappen als De Haere zijn het leefgebied van zeldzame plant- en dierensoorten, waaronder het buntgras en de zandhagedis. De Haere wordt intensief beheerd: begroeiing wordt regelmatig verwijderd zodat de wind vrij spel heeft en het zand zich kan verplaatsen.
Natuur
Zeldzame planten en mossen
In dit uitgestrekte stuifzandgebied kunnen bij helder weer relatief grote temperatuurverschillen tussen dag en nacht ontstaan. Maar weinig plantensoorten kunnen in deze extreme situatie leven. Planten die hier wel groeien, doen dit vooral aan de randen van het stuifzand. Voor zandzegge, buntgras en de korstmossen ezelspootje en varkenspootje is De Haere een zeer geschikte plek.
Heidegebieden
Het stuifzand gaat geleidelijk over in heide, daar waar het zand meer vast ligt. In deze heidegebieden komen de plantensoorten stekelbrem en jeneverbes voor. Rondom de heide van De Haere liggen schrale dennenbossen. De grond is ook daar bezaaid met verschillende soorten heide, waaronder de uiterst zeldzame kleine wolfsklauw. De Haere is een van de oudste vindplaatsen van deze soort in Nederland.
Bijzondere dieren
Een grote variatie aan vogels, reptielen en insecten vindt het prettig vertoeven op De Haere. De droge struikheide en jeneverbes aan de rand van het stuifzand trekken de nachtzwaluw, de zandhagedis en de heivlinder aan. In het stuifzand zelf is niet veel leven te vinden, op de zeldzame zandoorworm na. De vele overgangen tussen het open bos en de heide maken het gebied ook erg geschikt voor de vogels boompieper en boomleeuwerik. In de bossen op De Haere kunt u de boommarter treffen.
Locatie & voorzieningen
Locatie
Bovenweg
8084 PB ‘t Harde
Regio Veluwe – Gemeente Elburg
Verworven 1953 – Oppervlakte 292 ha
Voorzieningen
-
Wandelen
-
Ruiterroute
Geschiedenis
De Haere vormde vroeger de overgang tussen de onvruchtbare ‘woeste gronden’ van de Veluwe en de akkertjes bij de buurtschap Wessinge. Het stuifzand is veroorzaakt door mensenhand.
Op de woeste grond werd vroeger hei geplagd en vee geweid. Door intensief gebruik kon de heide zich op den duur niet meer herstellen. Zo ontstonden grote kale stuifzandgebieden die een bedreiging vormden voor boerderijen, akkers en weilanden. Soms verdwenen deze bij stormen voorgoed onder het stuifzand.
Bosaanplant
Na de uitvinding van de kunstmest was de heide niet meer nodig. In de tweede helft van de 19e eeuw werd de heide dan ook met grove den beplant. Op plekken waar het zand geen grote bedreiging vormde werd daarmee geen haast gemaakt. Vandaar dat dit stuifzandgebied er nog is. Door de boomgroei rondom heeft de wind nu minder vat op het zand dan vroeger.
Vuurstenen voorwerpen
Bij een blok graniet is een interessante archeologische vondst gedaan: bewerkt vuursteen uit de middensteentijd. Kennelijk was dit een plek om vuurstenen voorwerpen te maken. Het graniet werd gebruikt als aambeeld. De afgeslagen splinters en mislukte werktuigen bleven rond het blok achter.
Permanente bewoning
Vanaf de vroege middeleeuwen ontstonden de huidige dorpen in het gebied. Bij archeologisch onderzoek is vroegmiddeleeuws aardewerk van rond het jaar 800 gevonden.
