Toren van Poelwijk

Van oorsprong had de toren waarschijnlijk een borstwering met kantelen boven het boogfries dat nog bewaard is gebleven. De dichtgemetselde boogopeningen zijn herkenbaar en geven duidelijk weer dat de toren als poorttoren is gebouwd. In 1551 kwam het kasteel door huwelijk opnieuw in handen van de familie Van Poelwijck. In 1598 volgde het geslacht Van Wely. In 1667 werd Poelwijck verkocht aan Van Wichen en in 1702 erfde Johan Maurits van de Poll Poelwijck. Tussen 1702 en 1722 heeft Van de Poll de trompe-l’oeil beschilderingen in het benedenvertrek van de poorttoren laten aanbrengen. Deze schilderingen verkeren in slechte staat, maar de voorstelling is nog herkenbaar als een tempeltje met doorkijkjes op een landschap en beelden die Hoop, Geloof en Liefde voorstellen. Op de schoorsteenboezem liet Van de Poll zijn wapen aanbrengen. In het vertrek op de eerste verdieping, dat alleen via de houten buitentrap te bereiken is, bevindt zich een laatgotische gemetselde schouw met haardstenen uit de bouwtijd. In de wanden van dit vertrek zijn enkele kaarsnissen aangebracht.

De familie Breunissen, die het kasteel in 1864 verwierf, liet de boerderij naast de toren bouwen. De aanbouw aan de toren moest daarvoor wijken. Nadat in 1940 nog herstelwerkzaamheden waren uitgevoerd, liep de toren in de winter van 1944-1945 veel oorlogsschade op. Na de oorlog kwam daar nog stormschade bij.

Na de overdracht van Poelwijk in 1959 is direct een begin gemaakt met het herstel. De restauratie van de toren werd in 1960 voltooid. In 1959-1960 zijn ook opgravingen gedaan, waarbij restanten zijn gevonden van het kasteelcomplex. Er werden fundamenten aangetroffen van een 13e-eeuwse omgrachte woontoren en van een tweede toren die in de 15e eeuw op de gedempte gracht van de eerste toren was gebouwd. Verder werd enig muurwerk van de voorburcht en van twee bruggen blootgelegd.