Den Eng
Ontdek Den Eng
Een klein landgoed met een oud parkbos, grafeiland en hertenkampje. Op het landgoed is het Heemkundig Museum gevestigd (geen eigendom). Het gebied waar Den Eng in ligt is al heel lang bewoond, zoals blijkt uit bewoningssporen vanaf de late ijzertijd tot en met de late middeleeuwen. Het gaat voornamelijk om fragmenten aardewerk.
Natuur
Fauna
In het oude bos leven diverse spechtensoorten, waaronder de zwarte specht. In het water is de kamsalamander te vinden, hetgeen aangeeft dat de kwaliteit van het water goed is en het water vrij van vis is.
Flora
In de ondergroei van het oude bos van Den Eng zijn veel soorten te vinden. De struiklaag herbergt onder meer kardinaalsmuts, Gelderse roos en buxus en in de kruidlaag zijn bijvoorbeeld bosanemoon en bosandoorn te vinden.
Locatie & voorzieningen
Locatie
Provincialeweg 21
4032 NZ Ommeren
Regio Rivierengebied – Gemeente Buren
Verworven 1990 – Oppervlakte 6 ha
Voorzieningen
-
Wandelen
Geschiedenis
De geschiedenis van landgoed Den Eng is nauw verbonden met F.L.W. baron van Brakell (1788-1865). Hij speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van de landbouw in ons land. Vanaf 1809 nam hij landbouwkundige proeven op landgoed Den Eng, dat in 1847 was uitgegroeid tot een groot modelbedrijf.
Modellencollectie
Baron Van Brakell liet een bijzondere modellencollectie aanleggen van miniatuur landbouwwerktuigen. Deze bewaard gebleven verzameling zette hij in bij lezingen en bijeenkomsten om zijn kennis van landbouwtechniek te kunnen uitdragen.
Parkbos
Het landgoed besloeg rond het midden van de 19e eeuw bijna 150 hectare, meest bouwland en bos, maar ook boomgaarden en grasland, verspreid over de omgeving. Later is ook het bos grotendeels omgezet in boomgaard en landbouwgrond, waardoor tegen het eind van de 19e eeuw alleen nog het huidige parkbos overbleef. In 1949 deed Staatsbosbeheer het voorstel om de resterende oorspronkelijke hoogstamboomgaarden in het park te veranderen in bos. De vier zuidelijke percelen werden toen gerooid en bebost. Geleidelijk verdween ook de rest, de laatste boomgaard in 1969. In 1972 werd het, nog steeds aanwezige, hertenkampje met damherten in het bos aangelegd.
Erfpacht
Het parkbos werd na het overlijden van mevrouw Van Brakell toevertrouwd aan het volgens het testament in te stellen Fonds tot Hulpbetoon aan de Arbeidende Klasse van de buurtschap Meerten. Een bepaling uit het testament was dat Den Eng nooit mocht worden verkocht. Omdat het bestuur van het Fonds tot Hulpbetoon het beheer wilde overdragen aan een gespecialiseerde organisatie, werd het landgoed in 1990 aan Geldersch Landschap & Kasteelen in erfpacht uitgegeven.
Wandeling
Het ‘bosplantsoen’, ook wel de ‘wandeling’ genoemd, was Van Brakell zeer dierbaar. In het bos stond op een heuveltje zijn kerkje. Na de dood van Van Brakell raakte het kerkje in onbruik. Het werd door de bliksem getroffen en werd uiteindelijk in 1944 door de Duitsers bij wijze van oefening in puin geschoten. In de vijver ligt een grafeiland, waar Van Brakell en zijn vrouw liggen begraven. Achter de vijver ligt nog een heuveltje, hier werden zijn paarden begraven.
Ontmoetingsplek
Bij de aanleg bestond het parkje uit een verzameling fraaie parkbomen, zoals zuileik, varenbeuk, kroesbladige beuk en treurbeuk, en bijzondere soorten als ginkgo en tulpenboom. Vele van de oorspronkelijk aangeplante bomen zijn nog aanwezig en hebben een respectabele leeftijd. In het arboretum zijn onlangs goudenregen, varenbeuk, amberboom en doodsbeenderenboom opnieuw aangeplant. In het bos stond vroeger een lage stenen tafel, de Dobbelsteen genoemd. Dit was een ontmoetingsplek voor veel Meertenaren, die er onder andere dobbelden.
